Հայր Բոնամին գիտեր-չգիտեր, ընդամենը մի հեքիաթ գիտեր: Ամեն օր նա այդ հեքիաթն էր պատմում և այնքան էր պատմել, որ բոլորս արդեն անգիր էինք արել: Հեքիաթը որսորդների մասին էր և այնքան զվարճալի էր, որ լսողը ծիծաղից թուլանում էր:
Ահա այդ հեքիաթը. Լինում են, չեն լինում, երկու որսորդ են լինում: Օրերից մի օր, սովորականի պես, շներին առաջ են անում ու գնում որսի: Էս շներից մեկը սատկած է լինում, մյուսի բերանում էլ իսկի շունչ չի լինում: Գնում են, գնում, հասնում են մի անտառ: Էս անտառում ոչ ծառ է լինում, ոչ էլ թուփ: Հանկարծ դիմացի թփից մի նապաստակ է դուրս գալիս, կանգնում որսորդների առաջ, բայց սրանք ոչ մի նապաստակ էլ չեն տեսնում: Թր՜ըխկ, թր՜ըխկ… Կրակում են, նապաստակին սպանում, ուրախանում:
Ու շվարում կանգնում են. չգիտեն, թե ինչ անեն:
— Հասկացա՜, — բացականչում է նրանցից մեկը: — Հրե՜ն, էն դղյակը տեսնո՞ւմ եք, գնանք այնտեղ:
Գնում են: Մոտենում են թե չէ՝ տեսնում են դղյակի պատերի բոլոր քարերը դես ու դեն են շաղ տված. դղյակ մի ասա, մի ավերակ ասա:
- Թա՜կ, թա՜կ… Թակում են դղյակի դուռը, հետն էլ գոռում՝ “Ա՜յ մարդ, դուռը բաց արա, մենք գիտենք, որ դու կաս, բայց հիմա այդտեղ չես”:
Դուռը բացում է մի մորուքավոր: Էս մորուքավորի մորուքը էնքան երկար է լինում, որ մինչև գետին էր հասնում: Բայց մորուքի մեջ ոչ մի մազ չի լինում:
— Ի՞նչ եք ցանկանում, բարի պարոններ, — հարցնում է նա:
— Մի նապաստակ ենք սպանել, ուզում ենք տապակել, բայց նապաստակ չունենք:
— Ի՜նչ եք ասում, — պատասխանում է մարդը: — Դե լավ, նե՜րս համեցեք: Ես էլ մի մեծ կաթսա ունեմ: Կաթսաս անտակ է, տակն էլ տակից պոկված է: Բայց ոչինչ, նապաստակը բերեք, կկտրատենք, կլցնենք մեջը: Մսի կտորները կթափվեն, մսաջուրը կմնա:
Այսպես, ամեն օր, հայր Բոնամին մեզ պատմում էր իր այս հեքիաթը, և դա շատ զվարճալի էր:
Հարցեր և առաջադրանքներ
1. Պատմվածքից դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:
Շվարել-զարմանալ, հրեն-այնտեղ
2. Ինչի՞ մասին էր Հայր Բոնամիի հեքիաթը:
Որսորդների և նապաստակի մասին:
3. Այս բառերն ու արտահայտությունները փոխարինի՛ր ուրիշ բառերով ու արտահայտությունները
· Հայր Բոնամին մի ծիծաղաշարժ պատմություն գիտեր:
Հայր Բոնամը մի ծիծաղալու պատմություն գիտեր:
· Որսորդները շվարել կանգնել էին ապարանքի մոտ:
Որսորդնրը շարվել կանգնել էին ապարանքի մոտ:
· Նրանք թակեցին խորտակված դղյակի դուռը:
Նրանք թակեցին խորդանոցի դղյակի դուռը:
- Հայր Բոնամիին կարո՞ղ ես նկարագրել:
- Հայր Բոնամը երկար մորուք ուներ, նա շատ էր սիրում հեքիաթ պատմել և նա հյուրասեր:
- Սուտլիկ որսկանն ի՞նչ կասեր, եթե լսեր հայր Բոնամիի հեքիաթը:
- Հորինի՛ր. Սուտլիկ որսկանը կասեր, որ դու ինչու ես իմ հեքիաթը գողացել:
Լինում է, բայց չի լինում մի Հայր Բոնամ է լինում նա շատ է սիրում հեքիաթ պատմել: Ահա այս պատմությունը մի անգամ մի որսորդ մի հատ նապաստակ է տեսնում: ուզումա սպանի բայց գալիսա մի հատ մեծ նապաստակ ու որսորդին ուտումա: հետո գալիսա այդ որսորդի եղբայրը նապաստակնել ուտում է: